تأثیر یک جلسه فعالیت ورزشی مقاومتی دایره ای با شدت های مختلف ۱rm بر مقادیر پپتیدها/پروتئین های اورکسیژنیک npy و گرلین در دانشجویان مرد سالم

پیش زمینه و هدف: تأثیر فعالیت ورزشی بر پپتیدهای تنظیم گر اشتها از موضوعات موردبحثی است که می تواند به یافتن راهکارهای پیشگیرانه و درمانی چاقی کمک کند. بااین حال در این مورد اطلاعات زیاد نیست ازاین رو، هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر یک جلسه فعالیت ورزشی مقاومتی دایره با شدت های مختلف بر مقادیر نروپپتید وای (npy) وگرلین در دانشجویان مرد سالم است.مواد و روش کار: به منظور انجام این پژوهش،27 نفر دانشجوی مرد با میانگین و انحراف استاندارد سن (1.78 ±21.40)، قد (0.045±1.72)، وزن (5.39±68.85) و bmi (1.11 ±22.99) انتخاب و سپس به صورت تصادفی ساده به سه گروه با شدت های 40درصد (9 n= )، 60درصد (9n=) و 80درصد(9n= ) 1rm تقسیم شدند. برنامه مقاومتی دایره ای شامل اکستنشن تنه، اسکات 90 درجه، پرس سینه، فلکشن زانو، پرس سر شانه ایستاده، جلو بازو با هالتر، دراز نشست، پشت بازو با هالتر، لیفت مرده، پاروی نشسته بود. تجزیه وتحلیل یافته ها با استفاده از آزمون های anova یک سویه و t جفتی و نرم افزار spss نسخه 16 انجام شد.یافته ها: فعالیت ورزشی مقاومتی دایره ای در شدت های متفاوت تأثیر فزاینده ای بر گرلین و npy داشت و بین میانگین متغیرها در سه شدت فعالیت ورزشی، تفاوت معنی داری بعد از برنامه وجود نداشت (گرلین: 0.96p=، npy: 0.531p=). در رابطه با تأثیر درون گروهی، برنامه مقاومتی با شدت 60درصد بر گرلین (0.009p=) و برنامه 80درصد بر npy (0.002p=) معنی دار بود.نتیجه گیری: بین تأثیر یک جلسه ورزش مقاومتی با شدت های مختلف بر سطوح گرلین و npy تفاوت معنی داری وجود نداشت، امَا با افزایش شدت، تغییرات فزاینده گرلین و npy بیشتر مشاهده شد.